Lieverd, wil je tegen je vader zeggen…

Ik ben een stoel
Ik ben langzaam en geleidelijk in een stoel veranderd
Wel een hele lelijke
Zo lelijk dat je er niet naar wilt kijken
Ik ben ook heel hard                                                        
Zo hard dat je niet in me wilt zitten
Met zo’n saaie kleur                                                         
Dat je vergeet dat ik in de ruimte ben
Ik besta niet
En als ik dan die niet bestaande stoel ben                   
Dan hoor ik ook niks

In de rol van beste vriendin, neemt het publiek vlakbij Noah plaats. Om zo naar binnen te kunnen gluren tijdens de scheiding van haar ouders en de tien opvolgende jaren. Het verhaal van Noah ontluikt zich.

Lieverd, wil je tegen je vader zeggen… is een fysieke en muzikale performance over liefde, angst en een thuis.